...

Hayat durur..

Yaşam biter..

Ve elimde kalan : koca bir HİÇ

Sebebi olduğum kırılmış dost kalpleri..

Avare gezen kırık düşler elimde..

Babamın hâla kulağımda aynı sözleri

Bir kulaktan diğerine koşarak giden

Son..bitti artık..

Yokum.

İçine aldı beni o lanet olası hortum..

Geri püskürtmeyecek yaşama..

Halbuki tam da en heyecanlı yerinde kalmıştım..

Hani en sevdiğin dizi filmin en can alıcı sahnesinde reklam konur ya arasına..

İşte onun gibi

Ama bi fark var..büyük bir fark..

Benim reklamlarım hiç bitmeyecek..

Anlayacağın ecel peynirleri “HAYAT” dizisini SUNDU !

Keşkelerim yaşayacak benim yerime bundan sonra..

Aslında..

keşke hiç keşke demeseydim..

o zaman daha mı mutlu olurdum? –belkide..

hayat kısa derlerdi inanmazdım..bitiverdi işte..

ağladığım, yırtındığım şeyler şimdi birer toz tanesi son noktasını koymak zorunda bırakıldığım hayatımda..

güldüklerim..hayatım boyunca onlar yaşatmış beni meğer..

sevinçler , mutluluklar..timsah gözyaşları yani..

hani derler ya : gitme dersen gitmem..

öyle bir seçeneğim bile yok..belkide olsa bile bana gitme , kal diyecek birini bulamam kim bilir !

öldüm ben artık..yokum hayatınızda..

mutlu olun..hevesim kursağımda ellerim artık çok geç olduğunu bile bile bir umutla göğe açılmış..

- SON -